Omgeven door groen, aan de oostzijde kerkhof, aan zuidzijde Heilig Hartbeeld van 1924 opgevat als herdenkingsmonument voor de gesneuvelden. De oorspronkelijke kerk, daterend uit de tweede helft van de 14de eeuw en de eerste helft van de 17de eeuw en herhaaldelijk vergroot in de loop van de 19de eeuw, werd gesloopt in 1897; de huidige neogotische kerk werd in 1894-97 meer westwaarts opgericht naar ontwerp van architect Louis Gife. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kerktoren tot tweemaal toe opgeblazen; herstellingswerken werden uitgevoerd in 1941-42 en 1949 en volgende.
Basilikaal type bestaande uit driebeukig schip van zes traveeën, transept van twee traveeën en koor van twee traveeën met driezijdige sluiting; aangebouwde westtoren; noordelijke zijkapellen dito en in de kooroksels. Bakstenen gebouw met zandstenen speklagen op sokkel van arduin afgedekt met leien zadeldaken. Westtoren met drie registers onder ingesnoerde naaldspits geflankeerd door versneden steunberen er. Ten zuiden traptoren; korfboogdeur waarboven Onze-Lieve-Vrouwebeeldje en spitsboogvenster begrepen in omlopende geprofileerde omlijsting van zandsteen; bovenste register met spitse galmgaten. Zijmuren, per travee geritmeerd door versneden steunberen; spitsboogvensters in de zijbeuken en ronde in de middenbeuk, beide met maaswerk. Zijpuntgevels van transept en koorgevels met hoge spitsboogvensters. Alle vensters in eenvoudige bakstenen omlijsting.
Loading contexts...
