© All Rights Reserved

Burlboeien
Ik zie ze nog boeiend en brullend,
kolkend en klokkend, elkaar
in de golven belagend, opjagend,
bestokend als jonge bokken,
getijden trotserend met lansen als ridders,
als herten met punten, geweien,
messcherpe zwaarden, bij tijd en wijlen
een schip dat te ver gaat verjaagd,
als Don Quichotten tegen molens-

nu hier op het droge, als vier
oude wijzen, in kleuren van herfst,
in het bruin van de bronsttijd,
als een stel musketiers, een voor allen
en allen voor een, die de strijd
met de lucht niet zullen ontwijken
en staan voor het oeroude brullen,
het burlen van zeeen, voor het diepe
geluid dat ons raakt in de lurven,
de plaats van de weemoed: het land
dat verlangt naat het water.
Dichter: Hein Walter

© All Rights Reserved

© All Rights Reserved

© All Rights Reserved

© All Rights Reserved