Fluidr / jo.miseré 10 mln's "duitsland" set

Vlak over grens met Duitsland ter hoogte van Limburg ligt in de deelstaat Noordrijn-Westfalen een groot gebied waar zich bruinkool in de bodem bevindt. In de driehoek Aken, Kerpen, Grevenboich liggen een aantal bruinkoolmijnen. Hier wordt door het Duitse bedrijf Rheinbraun bruinkool in dagbouw gewonnen. Dagbouw wil zeggen dat vanaf het aardoppervlak de grond wordt uitgegraven tot aan de bruinkoollagen en dat vervolgens de bruinkool wordt gedolven.

Er zijn op dit moment vier bruinkoolmijnen in bedrijf: Inden, Fortuna/Bergheim, Garzweiler en Hambach. Hier spelen zich gebeurtenissen af van een onvoorstelbare omvang. De dagbouw speelt zich over oppervlakten van enkele tientallen km². De grootste is Garzweiler met een bedrijfsoppervlakte van 25 km². Diepten van de dagbouwmijnen variëren van 150 tot 300 meter; dit laatste in Hambach. Uitgraven tot op deze diepten betekent dat continu grote hoeveelheden grondwater weggepompt moeten worden, omdat anders de dagbouw vol zou lopen.

Er komen bij de winning ook grote hoeveelheden onbruikbaar materiaal vrij. Gemiddeld ontslaat bij elke ton gewonnen bruinkool 3-5 m³ afval. Dit wordt grotendeels in de dagbouw zelf opgeslagen, waardoor surrealistische landschappen ontstaan. Ontginning van een concessie kan, afhankelijk van de grootte, enkele tot vele tientallen jaren in beslag nemen.

Alles in het groot

Bij de dagbouw wordt iedere keer dezelfde methode toegepast. Het oppervlak van het te ontginnen wordt eerst volledig 'leeg' gemaakt. Alle bebouwing, alle vegetatie, natuur wordt verwijderd. Vervolgens worden de bovenste grondlagen verwijderd. Hoe ver dit gebeurt, hangt af van de diepte waarop de bruinkoollagen beginnen; het kan gaan om bovenlagen tot 100 meter. Daarna begint de winning van de bruinkool. Het hier beschreven proces baant zich een weg door het landschap.

De graafmachines hebben ook al van die onvoorstelbare afmetingen: ruim 200 meter lang en tot 100 m hoog. Bij het leegmaken van het landschap vóór de winning worden ook dorpen afgebroken. De huizen worden opgekocht door Rheinbraun; de bewoners veelal verplaatst naar nieuw gebouwde wijken bij bestaande dorpen. In het jargon heet dit 'umgesiedelt'. Waar de bruinkool volledig gewonnen is, wordt het landschap gerecultiveerd. Er wordt nieuwe natuur aangelegd en soms worden er ook nieuwe dorpen gebouwd.

Garzweiler

Garzweiler bestaat eigenlijk uit Garzweiler I en Grazweiler II; zij worden gescheiden door een autoweg de A44. Garzweiler I zal in 2006 'klaar' zijn. Dan wordt overgestoken naar Garzweiler II; de autobaan zal er wel voor worden afgebroken. Het dorp Otzenrath dat vlak aan de autoweg ligt, zal rond 2006 zijn afgebroken. Al sinds enige jaren worden de huizen in Otzenrath opgekocht door Rheinbraun en sterft het dorp een langzame dood. Over enige jaren zal het er uitzien als nu het dorp Inden: huizen met dichtgespijkerde ramen; een enkel huis nog bewoond. De dagbouw in Garzweiler, die begonnen is in 1982, zal tot 2044 doorgaan. Sinds 1950 zijn 30.000 mensen 'umgesiedelt'. Als de huidige plannen volledig worden uitgevoerd zullen er de komende tientallen jaren nog zo'n 7.500 mensen moeten verhuizen.

Tags: 2010 alpha clouds duitsland monster nationalgeographic outside sony urban water white zw

The outdoor church in Kevelaer

A Sony Alpha A77V — 1/320s ƒ/3.5 ISO 50 at 17 mm

N 38 B 2.3K C 42 E May 5, 2014 F May 10, 2014

DESCRIPTION
COMMENT
O
L
M

Kevelaer, Klein-Kevelaer, Wetten en Twisteden behoorden tot het Overkwartier van Gelder en dus tot de Zuidelijke Nederlanden. In 1701, tijdens de Spaanse Successieoorlog werd het gebied door Pruisen ingenomen, samen met de andere gemeenten die vanaf 1713 officieel Pruisisch Opper-Gelre vormden. Als deel van de Spaanse Nederlanden viel de stad onder het bisdom Roermond. Ook onder Pruisisch bewind bleef Kevelaer onder het bisdom Roermond, in 1801 ging Kevelaer tot het bisdom Aken behoren, en vanaf ongeveer 1823 werd het ingedeeld bij het bisdom Münster. Door het bisdom Münster werd het toen ook verplicht gesteld preken, kerkboeken etc. in de Hoogduitse taal te gebruiken; tot dan werd een Nederduits dialect gebruikt, dat nu nog als 'Kevelaers plat' wordt gesproken door de oudere inwoners van de plaats. Het huidige dialect wordt tot het Nederfrankisch gerekend.[2]